کتاب «جهان هولوگرافیک» نوشته‌ی مایکل تالبوت

جهان همچون تصویر ذهنی

۱. واقعیت، فقط آن چیزی نیست که می‌بینیم

تالبوت با الهام از کارهای بوهم و پرایبرام، جهان را نه یک شیء مستقل، بلکه نوعی تصویر هولوگرافیک می‌بیند. آنچه واقعی می‌پنداریم، ممکن است بازتابی از ساختارهای اطلاعاتی پنهان باشد. حس ما از فضا، زمان و ماده، فقط تفسیری از ذهن ماست.

۲. مغز انسان، یک گیرنده‌ی تصویری

کارل پرایبرام معتقد است که مغز ما مانند دستگاهی عمل می‌کند که جهان را رمزگشایی می‌کند، نه اینکه آن را مستقیماً ببیند. درست مثل فیلمی که توسط پروژکتور نمایش داده می‌شود، ذهن ما نیز واقعیت را «می‌سازد» و نه «می‌بیند».

۳. کل در جزء نهفته است

در یک هولوگرام، هر قسمت کوچک تصویر، اطلاعات کل را در خود دارد. این اصل، به نظر تالبوت، نه‌فقط در فیزیک، بلکه در روان‌شناسی، عرفان و حتی زندگی روزمره نیز صدق می‌کند. هر تجربه، دربردارنده‌ی تمام هستی است.

۴. نیروهای ماوراء‌الطبیعه در قالب علم

پدیده‌هایی مثل تله‌پاتی، روشن‌بینی یا تجربه‌های نزدیک مرگ، در نگاه تالبوت دیگر عجیب نیستند. اگر جهان، ساختاری هولوگرافیک داشته باشد، این تجربه‌ها توجیه‌پذیر می‌شوند. فیزیک کوانتوم، پلی می‌شود میان علم و عرفان.

۵. بیماری، بازتاب اختلال در هولوگرام درونی

از دید این نظریه، اختلالات جسمی یا روانی، تغییراتی در ساختار انرژی‌ای هستند که جهان فرد را شکل داده‌اند. درمان واقعی، باید نه فقط در جسم، بلکه در الگوهای ذهنی و اطلاعاتی جست‌وجو شود.

۶. انسان، خالق واقعیت خویش است

در جهان هولوگرافیک، انسان تماشاگر صرف نیست، بلکه بخشی از مکانیزم خلق واقعیت است. ذهن ما در هر لحظه، نقش مهمی در ساخت تجربه‌ی زندگی دارد. مرز میان درون و بیرون، در این دیدگاه فرو می‌ریزد.