کتاب «خانهی خاموش» اثر اورهان پاموک، دومین رمان این نویسندهی ترک است که در سال ۱۹۸۳ منتشر شد. این رمان با ساختاری چندصدایی، روایتگر داستانی خانوادگی در بستر تحولات سیاسی ترکیه در آستانهی کودتای نظامی ۱۹۸۰ است. در ادامه، چهار نسخهی تحلیلی از این اثر را ارائه میدهم
روایت چندصدایی در بستر تاریخ معاصر
«خانهی خاموش» داستان سفر سه نوه به نامهای فاروک، نیلگون و متین به خانهی مادربزرگشان، فاطما، در شهر ساحلی جنتحصار است. این خانه، که زمانی محل تبعید پدربزرگشان بوده، اکنون محل تلاقی خاطرات، تنشهای خانوادگی و تحولات سیاسی است. رمان از دید پنج راوی مختلف—فاطما، رجب، فاروک، متین و حسن—نقل میشود که هر کدام با دیدگاه و تجربهی خاص خود، لایههای مختلف داستان را بازگو میکنند. این ساختار چندصدایی، به خواننده امکان میدهد تا با زوایای مختلف شخصیتها و رویدادها آشنا شود و پیچیدگیهای روانی و اجتماعی آنها را درک کند. پاموک با این تکنیک، تصویری چندبعدی از جامعهی ترکیه در دورهای پرتنش ارائه میدهد.