معرفی بعضی کتابها
علمیمعرفی بعضی کتابها
علمیکتاب «درود بر کاتالونیا» (Homage to Catalonia) اثر جورج اورول
۱. ورود به میدان آتش
اورول در دسامبر ۱۹۳۶ به اسپانیا رفت تا به‌عنوان خبرنگار در جنگ داخلی شرکت کند.
اما خیلی زود، نه به‌عنوان ناظر، بلکه به‌عنوان مبارز به صفوف انقلابیون پیوست.
او به «میلیشیای پوئوم» (حزب کارگران مارکسیست متحد) ملحق شد.
در جبهه‌ی آراگون، با فقر، بی‌نظمی و سرما دست‌وپنجه نرم کرد.
هیجان اولیه‌ی مبارزه با فاشیسم، خیلی زود جای خود را به شک و حیرت داد.
اورول نه‌تنها با دشمن بیرونی، بلکه با آشفتگی درونی نیروهای انقلابی مواجه شد.
او از همان آغاز، سادگی و صداقت رزمندگان را ستود، اما ضعف سازمانی را هم دید.
و جنگ، چهره‌ای پیچیده‌تر از آن‌چه تصور می‌کرد به خود گرفت.
۲. میدان نبرد و بوی مرگ
جبهه‌ها در اسپانیا بیشتر شبیه سکوتِ مرگ بودند تا هیجان جنگ.
اورول در سنگرهایی خالی از امکانات، با دشمنی که بیشتر در دوردست بود، روزها را گذراند.
گلوله‌باران‌ها پراکنده، تلفات اندک و پیشروی‌ها ناچیز بودند.
اما خطر واقعی نه از دشمن، که از درون بود.
ناامنی غذایی، کمبود سلاح، و رقابت درونی میان جناح‌های چپ عرصه را تنگ کرده بود.
با این حال، اورول به شور انقلابی و روحیه ساده‌ی رزمندگان وفادار ماند.
او زخم گلوله‌ای هم برداشت و مجروح شد، اما هرگز از واقعیت فاصله نگرفت.
او جنگ را با گوشت و پوست درک کرد، نه از پشت میز روزنامه.
۳. خیانت از درون
پس از بازگشت به بارسلونا، اورول شاهد تغییری رعب‌آور بود.
اتحاد پیشین نیروهای ضد فاشیسم فروپاشیده و جناح‌ها به جان هم افتاده بودند.
کمونیست‌های وابسته به شوروی، نیروهای انقلابی مستقل همچون «پوئوم» را به خیانت متهم کردند.
این درگیری‌ها منجر به دستگیری، شکنجه و اعدام نیروهای خودی شد.
اورول، خود نیز تحت تعقیب قرار گرفت و با دشواری از اسپانیا گریخت.
ایده‌آل‌گرایی، قربانی سیاست‌بازی‌ها و قدرت‌طلبی حزب‌های چپ شد.
در جنگی که قرار بود عدالت را بیاورد، سرکوب و سانسور حاکم شد.
و حقیقت، قربانی بزرگ این میدان بود.
۴. توهم عدالت انقلابی
اورول از مشاهده‌ی فروپاشی آرمان‌های چپگرایانه به شدت متأثر شد.
آن‌چه را شوروی در اسپانیا رقم زد، نوعی خیانت به آرمان سوسیالیسم دانست.
دست‌کاری رسانه‌ها، تحریف حقایق و سانسور گسترده او را شوکه کرد.
او دریافت که تبلیغات سیاسی حتی در اردوگاه «خودی» نیز دروغ می‌گوید.
«درود بر کاتالونیا» نوشت تا حقیقت را در برابر روایت رسمی ثبت کند.
با لحنی صادقانه، بی‌پرده و گاه دردناک روایت می‌کند.
او نشان می‌دهد که جنگ فقط در میدان نبرد نیست، بلکه در ذهن‌ها هم هست.
و آزادی، فقط در صورتی زنده می‌ماند که با حقیقت پیوند داشته باشد.
۵. پرتره‌ای از انقلابیون گمنام
اورول در کنار تحلیل سیاسی، چهره‌هایی انسانی از همراهانش ترسیم می‌کند.
سربازانی بی‌ادعا، مردمانی فقیر و بی‌سواد، اما با قلب‌هایی مملو از آرمان.
آن‌ها قهرمان‌هایی بی‌نام‌اند، که در تاریخ جایی ندارند، اما در دل اورول ماندند.
او از «جورج کوپ» و دیگر مبارزان ساده یاد می‌کند، با زبانی انسانی و احترام‌آمیز.
کتاب، پرتره‌ای است از امیدهای له‌شده در زیر چکمه‌ی سیاست.
در دل تاریکی، هنوز نوری از صداقت انسانی باقی‌ست.
اورول آن‌ها را نجات‌دهنده‌ی شرف انقلاب می‌داند، نه رهبران سیاسی.
و صداقت‌شان، آخرین سنگر حقیقت باقی مانده است.
۶. اثری مستند، اما فراتر از مستند
«درود بر کاتالونیا» نه رمان است و نه گزارش خبری صرف.
کتابی‌ست میان خاطره‌نگاری، تحلیل سیاسی و مرثیه‌ای برای انقلاب.
زبان آن ساده اما گزنده، صادق اما بی‌رحم است.
اورول تلاش می‌کند حقیقت را، هرچند تلخ، بی‌پرده بازگو کند.
کتاب، نقدی زودهنگام بر اتحاد شوروی و فساد چپ اقتدارگراست.
در دوران جنگ سرد، اهمیت آن بیشتر نمایان شد.
و امروز نیز، به‌عنوان درسی در باب خطر ایدئولوژی بدون انسانیت باقی مانده است.
این کتاب، پایه‌ی دیدگاه ضداقتدارگرای اورول در آثار بعدی‌اش شد
